မပုႂကြယ္ႏွင့္ခရုငယ္ဆိုတာ ျမန္မာျပည္သားတိုင္းနားရည္ဝေနတဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ပါ။ ဆရာဆရာမေတြရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ တစ္တြတ္တြတ္ ရြတ္ဆိုျပေနတဲ့ပံုျပင္ပါ။ က်တိုင္းက်တိုင္းျပန္တက္ၿပီး ေနာက္ဆံုးတိုင္ထိပ္ေပၚကိုေရာက္ရွိသြားတဲ့ ခရုငယ္ကို အတုယူၿပီး အတန္းထဲမွာအညံ့ဆံုးျဖစ္တဲ့မပုႂကြယ္ဟာ မရဘူးလို႔ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့စာကို အေခါက္ေခါက္ျပန္ၿပီးက်က္လိုက္တာ အတန္းထဲမွာ အေတာ္ဆံုးလူျဖစ္သြားတယ္ခင္ဗ်။
အဓိက ကေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္ကိုေရာက္ဖုိ႔ရုိးရုိးသားသားနဲ႔ ႀကိဳးစားဖို႔လိုတယ္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔ကိုေရွ႕မွာေျပာခဲ့တဲ့ မပုႂကြယ္တို႔၊ ခရုငယ္တို႔လို ႀကိဳးစားဖို႔လိုပါတယ္။ ျဖတ္လမ္းကလိုက္ၿပီး ႀကိဳးစားတာဟာ ေအာင္ျမင္ဖို႔ မေသခ်ာပါဘူး။ တကယ္လို႔ အဲဒီျဖတ္လမ္းကေဖါက္ၿပီး ႀကိဳးစားလို႔ရတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈဟာ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ေအာင္ျမင္မႈျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။အထပ္ထပ္ ဆံုးရႈဳံးခဲ့ရတဲ့ ဆံုးရႈဳံးမႈေတြ ၊အထပ္ထပ္ႀကံဳေတြရတဲ့ အခက္အခဲေတြမရွိဘဲ ရလာတဲ့ေအာင္ျမင္မႈဟာ ေအာင္ျမင္မႈ မစစ္ဘူး။ ေအာင္ျမင္မႈကိုေငြတို႔ ပကာသန တို႔နဲ႔တိုင္းတဲ့လူေတြဟာ အဲဒီေငြ၊ အဲဒီပကာသနေတြနဲ႔အပ္နွင္းၿပီး ေအာင္ျမင္မႈကို ယူၾကတယ္။ အဲဒီသူတို႔ရလာတဲ့ေအာင္ျမင္မႈ ေတြဟာ ၾကာၾကာခံေလ့မရွိဘူး။
စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ စာေမးပြဲေတြေျဖၾကတာရွိတယ္။ အဲဒီစာေမးပြဲ ေတြမွာ ကိုယ္တိုင္ႀကိဳးစားလို႔ေအာင္တဲ့ သူေတြလဲ ရွိတယ္။ ခုိးခ်လို႔ေအာင္သြားတဲ့ လူေတြလဲရွိတယ္။ ဆရာ ဆရာမေတြကို ပုဆိုး၊ထဘီေတြ လာဘ္ထိုးၿပီး ေအာင္တာလဲရွိတယ္။ ခိုးမခ်၊ လာဘ္မထိုးဘဲရုိးရိုးသားသားႀကိဳးစားၿပီးေအာင္သြားတဲ့သူေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္တိုင္ႀကိဳးစားထားတဲ့ အရည္ အခ်င္းေတြရွိတယ္။ အရည္အခ်င္းရွိေတာ့ လူၾကားထဲမွာေအာင္ျမင္သူရယ္လို႔ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ေခါင္းေမာ့နိုင္တယ္။ မသာမာမႈနဲ ႔ေအာင္ျမင္သူေတြ၊လာဘ္ထိုးၿပီးေအာင္ျမင္သူေတြကေအာင္သာေအာင္တယ္လူေတာထဲမွာ ေအာင္ျမင္သူရဲလို႔ ေခါင္းေမာ့ၿပီးေနဖို႔ရာမဝံ့ရဲၾကပါဘူး။ ဒါအမွန္ပါပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈမရွိေတာ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ဟာ စာေမးပြဲရ႕ဲ အခက္ အခဲေတြကို မသမာမႈေတြနဲ႔ အလြယ္တကူေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ အခက္အခဲရွိမွ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာရွိမွာဆိုေတာ့ သူတို႔ေအာင္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈဟာ အစစ္ မဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္သူေတြမွာရွိတဲ့ အရည္အခ်င္း သူတို႔ဆီမွမရွိဘူး။
“ေအာင္ျမင္မႈဆိုသည္မွာ ေစာင့္ဆိုင္းရမည့္အရာမဟုတ္၊ ေဆာင္ရြက္ ရမည့္အရာ”ဟူ၍ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲက စာသားေလးက မွတ္သားစရာ ေကာင္းပါ တယ္။ ငါဟာ တစ္ေန႔ေတာ့ေအာင္ျမင္မွာပဲလို႔ စိတ္ထဲမွာပဲမွတ္ယူထားၿပီး လက္ေတြ႔ ကိုယ္ကေပါ့ေပါ့ေန၊ ေပါ့ေပါ့စားေနရင္၊ ပ်င္းတြဲေနမယ္ဆိုရင္ တစ္ေန႔ေအာင္ျမင္မယ္ဆိုတာဟာ ေသတာေတာင္ ေအာင္ျမင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ သူမ်ားကလာေပးတဲ့အရာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က လုပ္ယူရမယ့္အရာပါ။ ဘဝမွာ ဘယ္အရာမွ အလကားမရပါဘူး။ အလကား ရရင္လဲ အဲဒီအရာဟာအေပါးစားအရာပဲျဖစ္မွာပါ။ အေကာင္းစားေတြက ၾကၾကာခံတယ္။ အေပါးစားေတြက ၾကာၾကာမခံပါဘူး။ ပ်က္စီးလြယ္တယ္။ အမ်ားႀကီးေပးဆပ္ၿပီး ရရွိလာတဲ့ေအာင္ျမင္မႈကို စားသံုးခံစားရတာေလာက္ အရသာရွိတာမရွိပါဘူး။
ေလာကရဲ႕ ဂုဏ္တကာ့ဂုဏ္ထဲတြင္ ရုိးဂုဏ္ဟာအျမင့္ျမတ္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ေရႊဂုဏ္ေငြဂုဏ္၊ ဓနဂုဏ္၊ အာဏာဂုဏ္ စတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္ေတြဟာ အေပၚယံဂုဏ္ပုဒ္ေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ရုိးသားမႈဂုဏ္သာ တကယ့္ကို စစ္မွန္တဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ငါဟာေဟာဒီေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္းႀကီးဆီကို ရုိးရိုးသားသားနဲ႔ႀကိဳးစားၿပီးေရာက္လာတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ မသာမာတဲ့ နည္းနဲ႔ေအာင္ျမင္လာတာလားဆိုတာ မိမိကိုယ္ကိုယ္သိမွာသာျဖစ္ပါတယ္။ ရိုးသားစြာ ႀကိဳးစားျခင္းျဖင့္ေရာက္လာတဲ့ သူေတြကေတာ့ ေအာင္နိုင္သူလို႔ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ေႂကြးေၾကာ္ႏိုင္မွာေသခ်ာပါတယ္ခင္ဗ်ား…။
ေမာင္ျပည္ခ်စ္
0 comments:
Post a Comment